Getrouwd en een dochter en zoon. Als gevolg van twee herseninfarcten in 2009, op 48-jarige leeftijd, heb ik NAH. Ik heb altijd gewerkt binnen de zorg- en welzijnssector, onder andere als wijkverpleegkundige en ouderenadviseur. Nu zet ik me in om de (onzichtbare) gevolgen van hersenletsel beter bekend te maken, zodat er meer begrip ontstaat.

Als ervaringsdeskundige ben ik verbonden aan SWZ en Hersenz. Ik geef voorlichting over het leven met hersenletsel en mijn eigen ervaring met het behandeltraject Hersenz. Ook schrijf ik hierover; vanuit mijn persoonlijke verhaal én dat van lotgenoten.

Ik ben lid van de Pool Ervaringsdeskundigen NAH ZO Brabant. Samen met een lotgenoot organiseer ik Trefpunt NAH in Best, een contactgroep voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel en hun partners.

Netwerkcoördinator van het Hersenletsel in de regio Midden-Brabant. Vanuit het Zorgnetwerk Midden-Brabant wordt gewerkt aan verbinding en samenwerking tussen de aangesloten partijen.

NAH verandert het leven volkomen, maar dit betekent niet automatisch levenslange afhankelijkheid van professionele begeleiding. Iemand met hersenletsel, die beschikt over leervermogen, kan middels de juiste strategieën in toenemende mate zelfredzaam worden en iets betekenen voor anderen in de maatschappij. Daarbij is de inzet van ervaringsdeskundigen onmisbaar.

Getrouwd, drie kinderen en zes kleinkinderen. Op 16 sept 2005 veranderde mijn leven door een traumatisch hersenletsel.

Voorheen was ik docente wiskunde, nu zet ik mij als vrijwilliger van Zorgbelang in voor mensen met NAH. Ik ben coördinator van de Pool Ervaringsdeskundigen NAH ZO Brabant en lid van de Klankbordgroep NAH in Eindhoven.

Daarnaast breng ik mijn ervaringsdeskundige kennis in bij het NAH Netwerk ZO Brabant.

Moeder van een zoon, schoondochter en twee schattige kleinzonen. Helaas kan mijn man dit niet meer meemaken; hij is overleden.

Sinds juni 2008, toen ik getroffen werd door een herseninfarct, heb ik na een flinke periode van revalidatie en herstel, mijn werkzaamheden als vrijwilliger opgepakt. Mijn streven daarbij is dat mensen met hersenletsel een zinvol bestaan kunnen opbouwen en mee kunnen blijven doen in de samenleving.

Daar zet ik me de laatste jaren samen met andere (familie-) ervaringsdeskundigen voor in, als coördinator van de Pool Ervaringsdeskundigen NAH Midden Brabant. Tevens begeleid ik een Lotgenotencontact in Tilburg en omgeving.

Getrouwd, 3 dochters en zes kleinkinderen.

In april 2004 ben ik getroffen door een herseninfarct. Ik was en ben ook nu met NAH nog steeds actief in mijn eigen bedrijf.

Verder ben ik actief als penningmeester en secretaris in een volkstuinvereniging. Ik ben lid van de Pool Ervaringsdeskundigen NAH ZO Brabant.

Ook geef ik regelmatig een presentatie van mijn ervaringsverhaal NAH.

Netwerkcoördinator van het NAH Netwerk Zuidoost Brabant. Het NAH Netwerk Zuidoost Brabant bestaat uit een samenwerking van 18 partners ( regionale zorgaanbieders) en een klankbordgroep bestaande uit mensen met NAH of hun partners met een adviserende rol richting dit samenwerkingsverband. Het doel is de zorg voor mensen met NAH en hun naasten met name in de chronische fase te verbeteren.

Het leven na hersenletsel kan behoorlijk veranderd zijn in vergelijking met voor het letsel. Ondersteuning bij het omgaan met deze veranderingen is afhankelijk van wat je nodig hebt op dat moment. Het kan zowel vanuit de formele zorg komen ( huisarts, psycholoog, gehandicaptenzorg, ggz ) maar zeker ook uit de informele hoek ( mensen uit je eigen omgeving, lotgenoten, ervaringsdeskundigen).

De betekenis van ervaringsdeskundigen in dit proces wordt steeds zichtbaarder en belangrijker. En hier zet ik me graag vol voor in.

Ik ben getrouwd en we hebben twee volwassen kinderen. In 2013 heeft mijn man tweemaal een herseninfarct gehad en hebben we samen ons leven drastisch aangepast aan de nieuwe mogelijkheden. We hebben de overtuiging dat de hersenen plastisch zijn en dus hebben we veel aandacht voor verdere revalidatie, waardoor ook onze mogelijkheden steeds een beetje toenemen.

Ik vind het belangrijk om van iedere dag een mooie dag te maken en hierbij maak ik tijd vrij om me in te zetten als vrijwilliger voor mensen van NAH en hun naastbetrokkene. Ik breng mijn ervaringsdeskundige kennis in bij de klankbordgroep NAH Netwerk ZO Brabant; de Stuurgroep Ervaringsdeskundigheid Brabant en neem ik als ervaringsdeskundige deel aan het Inloopspreekuur in Blixembosch.

Getrouwd, 3 kinderen, 2 meiden en een jongen. Op 18 augustus 2006 heb ik een herseninfarct gehad waardoor mijn leven drastisch is veranderd. Na 10 maanden revalidatie in de Tolbrug (Den Bosch) weer aan het werk gegaan. Uiteindelijk in 2013 depressief geworden doordat ik mezelf constant overvroeg. In 2015 uiteindelijk volledig afgekeurd.

Nu ben ik actief als coördinator van een pool ervaringsdeskundigen NAH in NO Brabant, die zich inzetten om hun verhaal te kunnen vertellen of ingezet kunnen worden voor 1 op 1 contact met lotgenoten. Ook ben ik actief als gespreksleider bij een lotgenotencontact (NAHpraat) in Den Bosch. Eén van de dingen waar ik me hard voor wil maken is gerichtere nazorg voor de chronische fase, met name na de revalidatie.